Hayat Ağlamaktır
EVRENSEL BALLAD
Bir öykümüz olsa, duyan öyküsü sansa....
Öykümüz böylece dallanıp budaklansa.
Bir seviden, bir övüden o bizim öykümüzden
Giderek buluşan eller evreni sarsa..
Öykümüz büyür büyüklüğümüzden:
Herkes sevisinden evreni kucaklarsa
(ÖZDEMİR ASAF)
Sevgi ve sevmek adına saklanıp neler yazmadık ki. Kimler sevgiyi tanıtıp, sevgisizliğin acı yanını anlatmaya kalkmadı ki. “Sevin sevmeseler de sizi” dedi birisi. “Sevgiyi yakalayıp düşün peşine” dedi bir diğeri. Böylece tomar tomar paraları, sıra sıra çekleri götürüverdiler gizli gizli...
Ama ben onlardan öğrenmedim, onlarda tanımadım bu duyguyu. Genç kızlık günlerine yeni yeni ulaştığım, söylenenleri duyulanları ayıramadığım bir yaşta tanıştım seninle. Benden o zamanlar için önde giden bir arkadaşımın elindeydi kitabın. Aldım ve her satırını ezberlercesine okudum. Anlamadığımı bildiklerimi tekrar tekrar ele aldım, okudum, söyledim ve ezberledim tümünü.
Seninle okumayı, seninle şiiri tanıdım. Sende öğrendim sevmenin böylesi güzel anlatılabileceğini ve sende tanıdım; sevginin paylaşılacağını, evrene bile yayılacağını. Kitaplarını aldım dizi dizi, bilmeyenlere verdim, şiir dediler kimi zaman; seninkileri sundum sular, seller gibi. Hala başucumda durur o kitapların. Ne zaman hüzünler sarıverse içimi, ne zaman doyasıya, ölesiye sevgiyi arasam, ne zaman sevgisizlerce hırpalansam sarılırım onlara.
Senden bildiklerimi yaşamaya kalktım. Bir öykü yaratıp evrene saldım, sevgi tohumları saçtım bir yüreğe, öyküm de yarım kaldı, tohumlar da doğurmadan kaldı. Usanmadım yine de sevgisizliği sevgiyle suladım. Umutsuzluğu umutlarla boyadım, nefreti ve kini, gözyaşımla yıkadım. Bekledim, bekledim, beklerken de yarı yolu geçtim. Öykümü de sevgiyi de büyültüp, evrene ve tüm insanlara kucaklatamadım. Susturdum yüreğimi. ÖZDEMİR ASAF’ı selamladım bu dünyadaki son hesabımı ödemeye başladım.
Salı, Ocak 6, 2009 - EVRENSEL BALLAD
Kayseri Engelliler Derneği Telefon 0533 392 33 88
