Kaç zaman geçti bilmiyorum ,özlemini cektiğim köyümüze gidesin vardı yine.

[kayseriengelliler]

Kaç zaman geçti bilmiyorum ,özlemini cektiğim köyümüze gidesin vardı yine.

Yine hüzün kuşatacaktı dört yanımı,yine ağlayacaktım gizli,gizli.

Ama buna rağmen ;

....bak özlemin kokuyor Anam, evimiz de sıvadığın duvar da parmak izlerin hala duruyor.
Bu evde gelmiştim dünya ya , benden başka herkes sevinmiş. Yalniz ben ağllıyormuşum...Hayatımın en güzel ve en mutlu günleri bu evde bu köyden geçmişti.

Her dokunuşta, her tutuşumda sen geliyorsun aklıma,çiçekleri tıpkı senın kokun gibi kokuyor.Burada hala kokunu  alıyordum.. alıyorum Anne.

“Mart ayı dert ayı “derdin, Meğer  Şubat ayı dert ayıymış ,buz kesen bu mevsim de yüreğim yanıyor bedenim  üşüyor, üşüyorum anne ,sensiz üşüyorum.

Kar bastı üzerimize sonra sevindik, Sonra deprem anne, bir daha, bir daha, bir daha, bir daha deprem Anne..

Ve hüznün iklimine düşüyor yüreğim.
Çaresizligimiz ,yalnızlığımız,en
önemliside sensizligimiz Anne !

Hiç yaşamadığım güzellikler varmış dünya dan.
Mesela ; gerçekten gülüyormuş insanlar, gerçekten seviyorlarmış.
Mutluymuşlar..
Baktıkça onlara, yazdığım her satırda söylediğim her sözde seni buluyorum.Anne.
Bazen zamansız solmuş bir çiçek gibiyiz.Hisleri var içinmden.

Evet sen hayatın güzellikleri içinde
yaşayamadığımız , özlemini duyduğum
adına şiirler yazdığım ,gelmeyecek baharım yüreğimin son sevdasısın.

Garip Anam biliyormusun bizim köyümüzle  birlikte bizim evimizde yıkıldı...

İnsan yalnız olunca Bahar bile gelmek istemiyor naz üstüne naz ediyor...
Bu bahar mechul...?
Üşüyorum Anne üşüyorum..

Güzel haberlere aç olan Türk milletini güzel haberlerinle doyur Allah'ım. Kalbimizi sızlatan, nefesimizi daraltan, gözümüzü yaşartan, uykumuzu bölen büyük acımızı hafiflet. Kardeşlerimize yardım et. Mucizeler yalnızca senin elinde. İmtihanlar biz acizler için ne büyük pandemide dışarı çıkmak için can atan bizler, şimdilerde evlere girmek için can atıyoruz ama giremiyoruz. Kardeşlerimiz o haldeyken yemek yemekten, su içmekten, battaniye altında durmaktan utanıyoruz. Çeşitli ağır musibetlerle sınanmış yorgun bu kullarını ferahlığa kavuşturacak olan yalnızca sensin. Bizlere yaralarımızı sarmayı değil,  artık yaralanmamayı nasip eyle. Kanayan yaralarımız, canımız çok acıyor. Her zorluğu, her felaketi sırt sırta vererek üstesinden gelmiş olan, tarihte benzeri görülmemiş dayanışma sağlayan asil Türk milletinin  birliğini beraberliğini bozguna uğratacak fırsatlar verme. Bizlere merhamet et mülkün tek gerçek sahibi Allah'ım.

Ne kadar da şükür etsek azdır , bir çoğumuz sıcacık evlerde, yatakta yatıyoruz kalkıyoruz . Bilmem kaç saat sonra mucize oluyor , Allah'tan ümit kesilmez diye boşuna dememişler  enkazın altından sağ olarak çıkanlar oluyor aç Susuz. Rabbime şükürler olsun kendi diyaliz merkezinde , diyalize girebiliyorum , kendimi İskenderun ve Elbistan'daki hastanın yerine koyuyorum , empati yaparak onların nasıl acı çektileri düşünmeye çalışıyorum inşallah rabbim onlara güç ve kuvvet versin , Adana Kayseri giriyorlar ,tedavi oluyorlar. İnsan ; kendisini bir başkasının yerine koyabiliyorsa o zaman insandır. Bu depremden çok ders almam şart bizim . Hayatımda hiç görmediğim insanları , hayatımda hiçbir zaman karşılaşmacağım insanların yanında olmak çok güzel bir duygudur. Bu deprem milletçe bizim psikolojimizi bozdu.

Kayseri de Kiralık Tekerlekli Sandalye Kayseri de Kiralık Çocuk Tekerlekli Sandalyesi 0544 716 20 45