ÇÖKMEDEN YETİŞ
Ey benim uğruna yandığım yârim
Yüreğim ateşler yakmadan yetiş
Dermanım kalmadı bitiyor ömrüm
Bu can bu bedenden çıkmadan yetiş
Hani ya dünyanın gerçeği nerde
Vefasız uğruna düşürdü derde
Çekilmez dertleri duruyor serde
Damara sitenler takmadan yetiş
Kırdılar kalmadı tutacak dalım
Bitirdin ömrümü tükettin halım
İçipde baktığın fincanda falım
Üstüme toprağı dökmeden yetiş
Bir sevda uğruna dağlarmı delem
Güllerin koyduğum boş kaldı selem
Yetmezmi bu kadar çektiğim çilem
Gözümün yaşları akmadan yetiş
Bir ömür sevdana eyledin esir
Bilmemki kimlerde ararsın kusur
Ayları unuttum günlerim asır
Takvim yaprağına bakmadan yetiş
Ahmet'i arama bulumaz yurdu
Her gelip geçene dertlerin sordu
Tabipler söyledi sevdaymış derdi
Şu dağlar başıma çökmeden yetiş
Ahmet İpek= =04=2023
Kültür ve turizm bakanlığı kalem Şairi