BİR TEK HATIRAN YOK BENDE
Gün bitti, bıraktım uzuun gecelere yorgunluklarımı.
Bir tek hatıran yok ki belleğimde sesinden başka?
Düşünüyorum, anımsanacak ne var ki zihnimde senden kalan.
Saçlarına dokunamayacağım kadar uzaklarda kaldın hep?
Seslenişlerim boğazın dalgalarına karıştı kaldı sana ulaşamadım.
Martıların çığlıklarıyla göndermiştim sevgilerimi aldın hep!
Zincirlere vurulmuş yasakların vardı, çok istiyordum ama aşamadım.
Söyleyemedik bir şarkıyı birlikte seslerimiz denizlere karışarak?
Önümde duruyor şimdi, anlamlı, yarım kalmış cümlelerin!
Saçlarının kokusunu özleyemeyeceğim, dokunamadım ki, onları hiç yaşamadım ben.
Hasretliğim kalacak sıcaklığında, tutarak yürüyemediğim ellerin.
Belki, renkli kanatlı kelebeklerim olmayacak benim artık?
Bu soğuk kışlarıma artık bahar gelir mi bilmiyorum ki?
Hangi sokaklar sana çıkar, sen şimdi hangi yolların ötesindesin?
Hangi sahildeydi ayak izlerin, bilemedim? kaybettim inan adresini?
Gidişinde hüzünler, yokluğun bir gölge olarak kalacak ruhumda. biliyorum, belki bir daha hiç duyamayacağım o tatlı sesini!
Taner Tula