Diyarbakır’da Türkçe Bilmeyene Engelli Damgası İddiası

[melleseferi]

Diyarbakır’da Türkçe Bilmeyene Engelli Damgası İddiası



Diyarbakır Engelliler Platformu Sözcüsü Ramazan Serim, Türkçe bilmeyen çocukların anadil sorunu nedeniyle 'zeka özürlü' olarak rehabilitasyon merkezlerine kapatıldığını iddia etti.
 
Milli Eğitim Müdürlüğü bünyesinde Diyarbakır’da faaliyet yürüten 4 Rehberlik Araştırma Merkezi (RAM)’da, Türkçe bilmeyen çocuklara engelli damgasının vurulduğunu ifade eden Serim, engelliler olarak Milli Eğitim Müdürlüğü’ne bağlı RAM’lar, Sağlık İl Müdürlüğü, Özel rehabilitasyon merkezlerinin ve ailelerin vicdanına bırakıldığını söyledi.
 
2005 yılında 22 Engelli derneğinin birlemişi ile kurulan Diyarbakır Engelliler Platformu Sözcüsü Ramazan Serim, çarpıcı açıklamalarda bulundu. Serim, Kürt çocukların anadil sorunu nedeniyle 'zeka özürlü' olarak rehabilitasyon merkezlerine kapatıldığını iddia ederek, bu sorunun tüm çıplaklığıyla devam ettiğini söyledi.
 
Devlet binlerce aileye evde bakım ücreti veriyor ama!
 
Devletin yüz binlerce aileye evde bakım adı altında para ödediğini hatırlatan Serim, “Bu verilen para engellinin en yakınındaki insana yani ailesine veriliyor. Bu en yakınındaki insanın işi olmadığı için, sosyal, kültürel, sinema ve tiyatro gibi sosyal aktivitelerden bulunmadığı, insanlara yaklaşımı bilmediği için engelliye iyi bir hizmet veremiyor. Ayrıca, engelli dışarıya çıktığı zaman maaşı kesiliyor. Bir kere sen bir kölesin, ben sana bu parayı veriyorum. Dışarıya çıkabiliyorsan, sen kendini idare ediyorsun denilerek, maaşı kesiliyor. Ve böyle uygulanıyor. Bu yanlıştır” dedi.
 
Türkçe bilmeyen çocuklara engelli damgası
 
Özellikle kırsalda Türkçe bilmeyen çocukların engelli sayılarak, Özel Rehabilitasyon Merkezlerine kapatıldığına işaret eden Serim, “Engellilik bir sektör haline getirilmiştir. Şuanda Diyarbakır’da 48 tane Özel rehabilitasyon merkezi ve Milli Eğitim Müdürlüğü’ne bağlı 4 tane Rehberlik Araştırma Merkezi (RAM) vardır. Özel Rehabilitasyon Merkezleri ve RAM’a giden 6 bin çocuk var. Özellikle Rehberlik Araştırma Merkezlerinde tanı konmada anadili Kürtçe olan çocuklara Türkçe soru sorulması, Türkçe bilmediği için engelli duruma düşürülmesi gibi birçok olumsuzluklar yaşanıyor. Özellikle kırsalda yaşayan çocuklarımız dil bilmedikleri için engelli sayılıyorlar. İşaretler gösteriyorlar, çocuklar da bunu bilmiyor. Bu tabi RAM’daki uzmanların işine geliyor. Tanı konulduktan sonra, yani engelli tanımlanması konulduktan sonra çocuk, sosyal ortamdan dışlanıyor, Okuldan uzaklaşıyor. Sağlık Müdürlüğü, Milli Eğitim ve hatta Meclis’te de bunu söyledim. “Siz engellileri 4 çetenin eline vermişsiniz. Birinci İl Milli Eğitim Müdürlüğü RAM’lar, İkinci Sağlık Müdürlüğü, üçüncüsü Özel Rehabilitasyon kurumları, dördüncüsü de aile”
 
Rehabilitasyon merkezleri ailelere para ödüyor iddiası!
 
İddialara göre, özel rehabilitasyon merkezlerinin ailelere para ödeyip engelli çocuklara rapor çıkardıklarının ileri süren Serim, “Rehabilitasyon merkezleri, her engelli çocuktan 400 TL ücret alıyor. Bu ücreti Milli Eğitim İl Müdürlüğü’nden alıyor. Normalde akranlarıyla 3-4 katı eğitim alması gereken bu çocuklar şuanda haftada 2 gün, günde 2 saat, haftada 4 saat eğitim alıyorlar. Ayda 16 saati buluyor. Buda yetersiz kalıyor. Ama bu konuda Rehabilitasyon Merkezlerine yönelik bir denetleme olmadığı için istedikleri gibi işlerini yürütüyor. Bu merkezlerde ayrıca, işin ehli olmayan eğitmenleri istihdam ediyorlar. Bu gidişat doğru bir gidişat değil. Yarın öbür gün bu çocuklar büyüyecek, bizim yanımıza gelecekler, bizimle birlikte yaşayacaklar.” dedi.
 
Mesleki eğitim yok!
 
Rehabilitasyon merkezlerinde engelliler için mesleki eğitim verilmediğine işaret eden Serim, “Türkiye’de engellilere yönelik mesleki eğitim veren rehabilitasyon merkezleri yok. Mesela Almanya’da mesleki rehabilitasyon var. Diyelim ki çocuk okumayı bilmiyor. Onu meslekle belli bir yaşa gelene kadar hazırlıyor. Hangisini istiyorsa, onu o meslekle hazırlıyor. Türkiye’de bu alt yapı yok. Rehabilitasyon merkezleri, engelli çocuğu sadece evden iki saat götürüyor. Geri getiriyor. O da zaten a harfi öğretiliyor. O da nereye kadar. Tanımlar yok. Yani zihinsel, az zihinsel, çok zihinsel veya bedensel veya görme hepsine bir kategori de yaklaşılıyor. Sistem açısından Türkiye’nin engellikle ilgili çalışmaları içler açısı” dedi.
 
Engelliler haklarından bihaber
 
Serim, Diyarbakır’daki engellilerin haklarından habersiz olduğunun altını çizerek, şöyle dedi:
 
“Bizim burada aileler bilinçli değil, kamu görmek istemiyor. Fiziki şartlar uygun değil, sokaklarda olsa evden çıkamıyor. Birde haklarını bilmiyorlar. Gerçekten de öyle. Mesela evlerini dolaşıyorum. Şimdiye kadar 380 engelli evi gezdim. Hiç haberleri yok. Yani vergiden nasıl muafsın, sudan nasıl yararlanıyorsun, araç nasıl alabiliyorsun. Bu çalışmaları nasıl gidiyor, hakların nedir? Ne aile biliyor, ne de kendileri. Sadece rehabilitasyon merkezleri sektör gidip kapıyı çalıyor, eğer 18 veya 25 altı ise rehabilitasyona yazdırmak için götürüyor, sağlık raporu için hastaneye önce kendi parası alıyor. Aile biraz bilinçli ise 3 aylık maaşını çıkarıyor. Ondan sonra eğer çok özürlü ise bakım ücreti veriliyor. Öyle gidiyor.
 
Yerel yönetimler ve merkezi hükümet ortak çözüm bulmalı
 
Engelliler merkezindeki hizmetlerin engellilerin ayaklarına gitmesi gerektiğine değinerek, “Engellilerin, bu merkezdeki hizmetleri alabilmeleri için onlara en yakın yerlerde bu merkezlerin kurulması gerekir. Bu merkezlerde, önce bu insanlar kendi haklarını öğrenecekler. Başka ülkelerde ne oluyor, engelli akranları ne yapıyor. Önce bunları talep edecekler. Alt yapısını oluşturduğumuz zaman bu haklarını alacaklar. Hemen olacak şey değil, ama alt yapısı hazırlanacak ve her birim kendilerine en yakın yerde hizmet almaya başlayacak. Yoksa biz bütün Diyarbakır’ı hemen bir alana toplayalım, ya da bir yerde hizmet verelim gibi bir imkanımız yok” dedi.
 
28.01.2014 - ozgurhabergazetesi.com

Anahtar Kelimeler : Engelliler ve Aileleri Derneği Kayseri