Canım annem

[melleseferi]

Canım annem

#2021anısı
19.Mayıs. 2014
Saat: 00:01
Yıl 2021, 7 yıldır 19 Mayıs'larım hep buruk ve acılı geçiyor.
Canım annem 6 yıl önce bugün saat 01:00' de can çekişiyordu. O'nu ve beni hastaneden yeni getirmişlerdi ve sinir iğneleriyle uyutulmuştum.
Teyzem O'nu da, beni de henüz yatırmıştı.
Samsun'a babamın ağır ameliyatı sebebiyle gidip, kaldığım 2 hafta boyunca dinlediğim annemin inlemeleri, sayıklamalarını duyuyordum ama o gece yerimden kalkamıyorum uyuşturucu enjeksiyonlar nedeniyle.
O gece de bir süre zorlandım ve  tüm sersemliğime rağmen kalktım, kardeşim anneme sarılmıştı. Gece yarısı saat birde acı gerçek yokladı bizi ve bitanem evlatlarının ellerinde,  biz gerçek mi diye nefesini yoklarken, yüzü  ellerimin arasında kavuştu Rab'bine.
Yaşam... bir nefesle gelip, bir nefesle giden yaşam... Bir ezanla bir salâ arası hükmümüzün olduğu yalan Dünya O'nun için bitmişti. Bize ise anısı, acısı kaldı. Bana özel ise maalesef o gün evde ikimiz yalnızken, ne yapacağımı bilemediğim, benim uykusuzlıktan, bitkinlikten artık nasıl müdahale edeceğimi bilemeyip sonunda sinir krizi geçirdiğim ve O'nun kalp krizi geçirdiğini anlayamadığım, 112'yi aramama rağmen biten yaşamının kocaman ızdırabı miras kaldı.
O süreçte gündüz annemi bakıcıya bırakıp sabah babama hastaneye gidip nöbeti devralıyor, akşam bakıcı gidiyor, kardeşim babama dönüyor, ben de annemle gece yalnız kalıyordum. Annem Parkinson hastalığının pençesindeydi, ayrıca gençliğinden beri tansiyon ve panik atak hastasıydı. Birkaç ay önce de düşüp kalçasını kırmıştı.
Ne acıdır ki, annemin vefatını hastanede bir buçuk aydır yatan, annem sevdalısı babama 3 gün sonra doktor kontrolünde, kardeşim açıkladı.
"Baban iyi değil çok zor bir ameliyat geçirdi, acil gel" denilen ameliyatı için Samsun'a gidip annemi kaybetmek ve üzerine bir de babama birşey olacak kaygısı ödümü koparmıştı.
Annemin tabutunu camii bahçesinde elimle severken, babam telefonda "Bugün hastaneye niye gelmediniz?" diye sormuştu. Uydurduğum o yalanı hiç unutamam.
Annemin vefatı ve babamın hastaneden o boş eve gelişi ve 2 gün sonra apar topar 4 diren, bir sondayla ikimizin paramparça Bodrum'a dönüşümüzü de unutamam. Çalışmak zorunda idim , babamla birkaç gün ilgilenip işe başladım. Annemle ilgili yas bile tutamadım. Zaten Bodrum'da yasa gelen de üç kişiyi geçmedi.
O gün bugün babam da yapayalnız direniyor, bense 2013'ten beri ve o sene artan ivmeyle yağlı direğimden kaymaya başladım.
7 yıldır hasarlarla, kayıplarla yaşamda kaldık yine de hamdolsun. 6 yıllık dualarım kabul oldu ve sonunda 2020 Eylül'de babam Bodrum'a diz ameliyatı için geldi. Ameliyatı araya asemptomatik Covit-19 pozitif bulgusu girmesi nedeniyle kaldı. Sonra da Samsun'a dönüp orada ameliyat olacağım diye tutturdu. Ancak ayağı takılıp düşünce daha fazla oturur hale geldi. Sonra da Samsun'a gitme hayaline tutunup günden güne güçten düşmeye başladı.
31 Mart'ta prostattan kemiğe metastaz yapan tümör nedeniyle bacağı kırıldı. Tetkikler bitince 20 gün sonra ameliyat olabildi. 1 Mayıs'tan beri evde. Bakıcı bulana kadar çok zor günler geçirdik. Sonra ağır bir idrar yolları enfeksiyonu geçirdi, taş ve kum döktü. Bir de evden çıkın talimatı gelince başımdan kaynar sular döküldü. Günlerce çare aradım. O gün bugündür ben eski ben değilim. Babam yeni yeni toparlıyor derken, bu sefer de gündüz bakıcımız abisinin ameliyatı için uzun bir süre Ankara'ya gitti.
Benim şansım çölde kutup ayısına sarılma şansı misali. 21 Mayıs'ta tekrar Muğla'da Üroloji ve Onkoloji kliniklerinden yeni süreç başlıyor.
Bu arada bakıcının şimdilik gitmesi ki- umarım yakında döner- bakım sürecini yine bize yükledi ve maalesef artık akıl sağlığı olarak hiç iyi değilim.  O yüzden mesaj ve telefonlara cevap veremiyorum. Telefonum kapalı. Babamın yanında konuşmam kısıtlı. Rab'bim utandırmasın. Umarım bunun da içinden güçlenerek çıkarım. Zira pandemide herkes öyle böyle çok ağır süreçler yaşamakta. Kendi hastalık sürecimden sonra bir kez daha anladım ki, paranız varsa hasta olun. Yoksa işiniz Allah'a kalmış.

Allah'ım tüm hastalara şifa versin. Anneme ve tüm gidenlerimize rahmet et, kabirlerini pürnur, mekânlarını Cennet eylesin. Makbul kullarının arasında kılsın onları, günahlarını bağışlasın .

Annemden izler taşıdığım için mutlu ve gururluyum, şükrolsun. Umarım biz de O'na layık evlat olmuşuzdur.

19 Mayıs Atatürk'ü Anma Gençlik ve Spor Bayramı'mız kutlu olsun.
Ata'mıza,silah arkadaşlarına, tüm şehit ve gazilerimize minnet ve rahmetle.

Buraya kadar okuyabilen gönüldaşlarıma çok teşekkür ederim. Böylece merak edip ulaşamayanların da haberi oldu.Hakkınızı helal edin.
Dua ile...

Tülin Erol🤲🌹🙋

#İllegalduygular #Kendimenasihatlar

kayseri de Bir ilk Kiralık Akülü Tekerlekli Sandalye Kayseri de Kiralık Tekerlekli Sandalye Kayseri de Kiralık Çocuk Tekerlekli Sandalyesi 0544 716 20 45