Sığınmacı Engelliler İçin Hayat Daha Zor

[melleseferi]

Sığınmacı Engelliler İçin Hayat Daha Zor



Engelli sığınmacılar; dil bilmemeleri bir ülkede yaşamak zorunda kalmaları, ekonomik ve sosyal durumlarının kötü olması, yeni bir kültüre adapte olmaya çalışmaları gibi etkenler sebebiyle daha fazla engeli aşmak zorunda. Bu sebeple engelli sığınmacılar, Türkiyeli bir engelli yurttaşa göre daha dezavantajlı durumda.

Engelliler eksik politikalar sonucunda birçok engeli aşmak zorunda kalırken, mülteci engelliler, dil, sosyoekonomik ve kültürel engeller nedeni ile daha da fazla engelle karşılaşıyor. Öte yandan, ayrımcılık ve dışlanma gibi psikolojik baskılara da maruz kalabiliyorlar.

Örneğin; çatışmalar nedeniyle yurtlarından Türkiye’ye göç etmek zorunda kalan Suriyeli vatandaşlarda özellikle ortopedik, nörolojik, görsel, işitsel, ruhsal engellilik yaygın olarak rastlanıyor. Engelli ve yatalak durumdakiler veya kronik hastalığı olan hastalar ile aileleri sağlık ve sosyal hizmetlere erişimde sorunlar yaşıyor.

Açıklamalara bakıldığında, engelliliği olan yurttaşların ve ailelerinin herkes gibi yaşayabildiği ve sağlık hizmetine yeterince ulaşılabildiği hissine kapılınsa da gerçekler hiç o kadar tozpembe değil. Engelli sığınmacıların yaşadıkları problemleri özetle şöyle sıralayabiliriz:

»Söz konusu ailelerin düzenli gelirleri yok. Bu sebeple de, açlık ve sefalet koşullarında yaşama tutunmaya çalışıyorlar. Öte yandan sağlıklı bir beslenme için gerekli olan temel gıda maddelerini de edinemiyorlar.

»Birçok engelli, kronik ve yatalak hastanın; hastane tetkikleri, yatış belgeleri ve hasta durum bildirir raporu olmasına rağmen hastalık veya ilaç raporu yok. Bu raporlara edinmek isteyen sığınmacılardan ise hastaneler belirli bir ücret talep ediyor.

»Sağlık hizmetlerine erişim konusunda sorunlar yaşıyorlar. Hasta takip süreçleri düzenli yapılmıyor.

»Sosyal hizmetler, rehabilitasyon ve evde bakım hizmetlerinden yararlanamaz.

»Özellikle yatalak hastaların raporlarına rağmen tıbbi sarf malzemeleri (hasta alt bezi, kendinden jelli sonda, kolostomi torbası, vs.) karşılanmıyor.

Engelli sığınmacıların istek ve talepleri:

»Hastalık takiplerinin düzenli ve referans bir hastane tarafından yapılması.

»Hastalık ve ilaç raporlarının çıkartılması.

»Hakları olan ve ödenmeyen tıbbi sarf malzemelerinin karşılanması.

»Temel gıda ihtiyaçlarının asgari düzeyde karşılanması.

»Evin dışında da bir hayat olduğunu görebilmek için ihtiyacı olanlara kullanabilecekleri tekerlekli sandalye sağlanması.

»Sosyal hizmetler, rehabilitasyon ve evde bakım hizmetlerinden yararlanılması.

»Çocuklarının engelli eğitimi veren eğitim kurumlarından faydalanmaları.

Hastaların tespit edilen sorunlarının çözülmesi ve insani taleplerinin karşılanması için ilgili kurum ve kuruluşlarla işbirliği yapılmasına ihtiyaç var. Kurumlara düşen görev, tüm ‘’Engelli, yatalak, zor ve kronik’’ hastalarımızın sorunlarını giderecek veya asgari seviyeye indirecek ortak çözümler aramak, ortak imkânlar yaratmak olmalı.

Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı, Sağlık Bakanlığı, BM, Dünya Bankası ve Dünya Sağlık Örgütü yetkililerinin Dünya Engelliler Raporu tanıtım toplantısındaki ifadelerinin gereğini yapmaları gerekiyor.

07.12.2016 – Birgün